Co Szatan zrobił z Biblią cz. 16 – “Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel”

Jakoś tak się złożyło, że w ostatnim czasie kilku ludzi mnie pytało o słynne miejsce “a panna pocznie i porodzi syna i da mu imię Immanuel”… Pytali mnie: dlaczego tam jest Immanuel, skoro powinno być Jezus? Moja odpowiedź była taka, że jeszcze tego nie przerabiałem i nie wiem co na to powiedzieć…

Aż w końcu zerknąłem na to pod wpływem jednego człowieka i to co znalazłem okazało się…hm sami oceńcie. Od razu odsyłam zainteresowanych do artykułu tego gościa. Nie wiem o nim wiele, bo dopiero co się zainteresowałem się jego artykułami. Namiar na niego dostałem od znajomego. Autor tego artykułu podważa Mesjasza – uważa, że Go nie było. Długo zbierałem się do tego, aby poczytać jego argumenty i czeka mnie sporo pracy. Dlaczego chcę to sprawdzić? Bo jeśli ja mam rację (a uważam, że Mesjasz był), to powinienem być w stanie to udowodnić. Po drugie nauczyłem się, że nie ma co się bać takich tematów, bo dzięki ich badaniu prawda wychodzi na jaw. A moim celem jest jedynie jej znalezienie. Odbyłem nawet z nim rozmowę na fb, ale ją usunął. Na szczęście ją skopiowałem, może kiedyś to opublikuję jak uznam, że warto, a wyraźnie się w niej pogubił. Ponieważ pierwszy raz posługuję się jego artykułem i podaję linka, to chcę abyście wiedzieli, że jego stronka jest ciekawa, ale to nie ten poziom analizy… Ten gość chyba niewiele wie o Szatanie i tym co się dzieje… Dlatego korzystam z jego źródła pomocniczo, ale nie traktuję go równorzędnie. Póki co skoncentrujmy się na głównym temacie arta czyli, zerknijmy co znajduje się w Ewangelii Mateusza:

Mat 1:20 gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. 21 A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego. 22 A to wszystko się stało, aby się spełniło słowo Pańskie, wypowiedziane przez proroka: 23 Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami.

Oczywiście wszyscy chrześcijanie twierdzą, że to wypełnione proroctwo o Mesjaszu . A do wczoraj ja razem z nimi… Co mamy w Izajaszu? Żeby to zrozumieć trzeba przeczytać cały rozdział 7:

BW 7:1 Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Uzjasza, króla judzkiego, wyruszył Resyn, król aramejski, z Pekachem, synem Remaliasza, królem izraelskim, przeciwko Jeruzalemowi, aby z nim walczyć, lecz nie mógł go zdobyć. 2. A gdy doniesiono domowi Dawidowemu, że Aram rozbił obóz w Efraimie, zadrżało jego serce i serce jego ludu, jak drżą drzewa w lesie od wiatru. 3. Wtedy rzekł Pan do Izajasza: Wyjdź naprzeciw Achaza ze swoim synem Szeariaszubem na koniec kanału Górnego Stawu, na drogę Pola Foluszników, 4. i powiedz mu: Miej się na baczności i bądź spokojny, nie bój się, a twoje serce niech się nie lęka tych dwóch niedopałków głowni dymiących, gdy płonie gniewem Resyn z Aramem i syn Remaliasza, 5. ponieważ Aram, Efraim i syn Remaliasza uknuli zło przeciwko tobie, mówiąc: 6. Wyruszmy do Judy i przestraszmy ją, i podzielmy ją między siebie, a ustanowimy w niej królem syna Tabala. 7. Tak mówi Wszechmogący, Pan: To się nie stanie i tak nie będzie! 8. Gdyż stolicą Aramu jest Damaszek, a głową Damaszku jest Resyn; i jeszcze tylko sześćdziesiąt pięć lat, a rozbity Efraim przestanie być ludem. 9. A stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii jest syn Remaliasza. Jeżeli nie uwierzycie, nie ostaniecie się. 10. I znowu rzekł Pan do Achaza tak: 11. Proś dla siebie o znak od Pana, twego Boga, czy to głęboko w podziemiu, czy to wysoko w górze! 12. Na to odpowiedział Achaz: Nie będę prosił i nie będę kusił Pana. 13. Wtedy Izajasz rzekł: Słuchajcie, domu Dawidowy! Czy mało wam tego, że nużycie ludzi, to jeszcze mojego Boga nużycie? 14. Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel. 15.Mlekiem zsiadłym i miodem żywić się będzie do czasu, gdy nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre. 16. Gdyż zanim chłopiec nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre, kraj, przed którego obu królami drżysz, będzie spustoszony. 17.Pan sprowadzi na ciebie i na twój lud,i na dom twojego ojca czasy, jakich nie było od dnia, gdy Efraim odpadł od Judy – przez króla Asyrii. 18. I stanie się w owym dniu, że Pan gwizdnie na muchę, która jest na krańcach strumieni egipskich, i na pszczołę, która jest w ziemi asyryjskiej, 19. i przybędą, i usiądą wszystkie w jarach rzecznych i w rozpadlinach skalnych, i na wszystkich krzakach ciernistych, i na wszystkich wygonach. 20. W owym dniu ogoli Pan brzytwą wynajętą za Rzeką, ręką króla asyryjskiego, głowę i włosy na nogach, a także zarost na brodzie usunie. 21. I stanie się w owym dniu, że każdy będzie hodował jałówkę i dwie owce, 22. A z powodu obfitego udoju mleka żywić się będzie śmietaną; zaiste, śmietaną i miodem żywić się będzie każdy, kto pozostanie w kraju. 23. I stanie się w owym dniu, że każde miejsce, gdzie jest tysiąc krzewów winnych wartości tysiąca srebrników, porośnie cierniem i ostem. 24. Będzie się tam chodzić tylko uzbrojonym w strzały i łuk, bo cały kraj porośnie cierniem i ostem. 25. I z obawy przed cierniem i ostem nie będzie się wchodzić na żadną górę, którą niegdyś okopywało się motyką; i staną się one wygonem dla wołów i będą deptane przez owce.

Na samym wstępie, zauważmy, że: (cytuję pana Jehoszuę (Jozuego w naszym języku)):

“Chrześcijanie twierdzą ze proroctwo Izajasza wypełniło się ponieważ mesjasz chrześcijan został urodzony przez pannę – dziewice tak jak Izajasz prorokował że “panna” pocznie. Jest to błędna teoria ponieważ słowo הָעַלְמָה (młoda kobieta) używane w proroctwie Izajasza nie oznacza panny,dziewicy jak twierdzą chrześcijanie, ale jest określeniem dla młodej kobiety która może być młodą mężatką.”

Sprawdziłem to w Septuagincie i faktycznie tak jest, cytuję autora polskiej Septuaginty – pana Popowskiego (przypominam – księdza – nie zdziwcie się tym co pisze):

“Wyraz grecki PARTHENOS, użyty tutaj w Septuagincie, może oznaczać także młoda mężatkę. To zatem tak zatem niezwykłe proroctwo niekoniecznie musi się odnosić do Dziewicy Maryi i Chrsytusa, Mesjasza. Przyjmuje się dwa jego sensy: historyczny, według którego odnosi się do ono do jakichś konkretnych osób, bliskich Achazowi i prorokowi Izajaszowi, oraz alegoryczny, zapowiadający dziewiczą matkę Maryję i Jezusa Chrystusa, jako obiecanego Mesjasza, “Boga z nami”.

Ponadto sprawdziłem, że w tzw. “NT” (pisanym po grecku), użyto w ew. Mateusza tego samego słowa (parthenos). Z tego wynika, że warto by było się zastanowić o czym jest to proroctwo, a nie bezmyślnie wierzyć, że to chodzi o Mesjasza…

Zanim przyjrzymy się całemu 7 rozdziałowi, to warto zastanowić się nad kluczową sprawą: z proroctw Izajasza wynika, że Mesjasz nie popełnił nieprawości tzn. nie przekroczył zakonu, czyli był bez grzechu. A co mamy w tym proroctwie Izajasza?

BW 15.Mlekiem zsiadłym i miodem żywić się będzie do czasu, gdy nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre. 16. Gdyż zanim chłopiec nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre, kraj, przed którego obu królami drżysz, będzie spustoszony.

Czyżby Mesjasz był grzesznikiem do pewnego momentu życia? Przecież to jest absurd. Jakie jest wytłumaczenie tego nonsensu? To nie jest proroctwo o Mesjaszu. Żeby to zrozumieć, wystarczy się WCZYTAĆ w cały rozdział 7 Izajasza. Rozdział ten opowiada nam o czasach, kiedy południowa Judea i północny Izrael były już podzielone i prowadziły wojnę. A król północnego Izraela sprzymierzył się z królem aramejskim, żeby napaść na Judeę. A więc Bóg w tym proroctwie zwrócił się do Achaza – króla Judei, aby ten się nie lękał, bo to wszystko tym 2 sprzymierzonym królom się nie uda, sam Bóg tego przypilnuje. (Swoją drogą to jest przygnębiające, że Judea i Izrael prowadziły wojny, ale jest to przytłaczający dowód na to, że w dzisiejszych czasach nie jest możliwe to, aby Izraelitami byli tylko ci, co podają się za Żydów – oni się nawzajem tłukli i Bóg najpierw wygnał i rozproszył Izraelitów z północnego Izraela a po ponad 100 latach (około) to sam zrobił z Judejczykami (przypominam – także Izraelitami, bo wszyscy pochodzą od tego samego ojca: Jakuba) A więc zobaczmy jeszcze raz na spokojnie, o czym jest ten rozdział i to proroctwo. Zapomnijmy na chwilę o praniu mózgu, które dostaliśmy wiadomo od kogo:

7:1 BW Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Uzjasza, króla judzkiego, wyruszył Resyn, król aramejski, z Pekachem, synem Remaliasza, królem izraelskim, przeciwko Jeruzalemowi, aby z nim walczyć, lecz nie mógł go zdobyć. 2. A gdy doniesiono domowi Dawidowemu, że Aram rozbił obóz w Efraimie, zadrżało jego serce i serce jego ludu, jak drżą drzewa w lesie od wiatru. 3. Wtedy rzekł Pan do Izajasza: Wyjdź naprzeciw Achaza ze swoim synem Szeariaszubem na koniec kanału Górnego Stawu, na drogę Pola Foluszników, 4. i powiedz mu: Miej się na baczności i bądź spokojny, nie bój się, a twoje serce niech się nie lęka tych dwóch niedopałków głowni dymiących, gdy płonie gniewem Resyn z Aramem i syn Remaliasza, 5. ponieważ Aram, Efraim i syn Remaliasza uknuli zło przeciwko tobie, mówiąc: 6. Wyruszmy do Judy i przestraszmy ją, i podzielmy ją między siebie, a ustanowimy w niej królem syna Tabala. 7. Tak mówi Wszechmogący, Pan: To się nie stanie i tak nie będzie! 8. Gdyż stolicą Aramu jest Damaszek, a głową Damaszku jest Resyn; i jeszcze tylko sześćdziesiąt pięć lat, a rozbity Efraim przestanie być ludem.[tutaj robimy STOP, bo to zdanie mi zaśmierdziało atakiem na naród wybrany. Izraelici nigdy nie przestali i nie przestaną być ludem wybranym Boga – to jest takie ABC Biblii. Mimo tych wszystkich okropności, które popełnili, Bóg i tak odnowi z nimi przymierze i nigdy ich do końca nie znienawidził. A więc zostali rozproszeni po całym świecie, ale nigdy nie przestali być ludem Boga. A więc sprawdziłem to zdanie w Septuagincie i faktycznie ma ono inny sens:

8. Stolicą Arama jest Damaszek, a jeszcze tylko sześćdziesiąt pięć lat i skończy się panowanie Efraima nad ludem. Jest różnica? Jest ogromna różnica. Skończy się panowanie Efraima nad ludem, bo Izraelici zostaną wydani w ręce Asyryjczyków i wygnani z ziemi obiecanej… Szok!

9. A stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii jest syn Remaliasza. Jeżeli nie uwierzycie, nie ostaniecie się. 10. I znowu rzekł Pan do Achaza tak: 11. Proś dla siebie o znak od Pana, twego Boga, czy to głęboko w podziemiu, czy to wysoko w górze! 12. Na to odpowiedział Achaz: Nie będę prosił i nie będę kusił Pana. 13. Wtedy Izajasz rzekł: Słuchajcie, domu Dawidowy! Czy mało wam tego, że nużycie ludzi, to jeszcze mojego Boga nużycie?[ tu też mi zaśmierdziało, bo to jest kolejny atak na naród wybrany, ale gdyby nie Septuaginta, to bym tego nie wyłapał. Zobaczcie jak to zdanie brzmi w Septuagincie:

13. Na to rzekł: “Słuchajcie zatem, domu Dawida: Czy to mała dla was rzecz iść z wojną przeciw ludziom, a jakże ośmielacie się toczyć wojnę z Panem? ]

 14. Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel. 15.Mlekiem zsiadłym i miodem żywić się będzie do czasu, gdy nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre. 16. Gdyż zanim chłopiec nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre, kraj, przed którego obu królami drżysz, będzie spustoszony. [mowa o Izraelu a więc kraju króla Pekacha, syna Remaliasza. Ale Bóg mówi, że Judę spotka ten sam los. Dalej jest opis tego co się stanie z Judą – w Septuagincie 17 werset nie pozostawia wątpliwości:

“17. Ale i na ciebie, na twój lud, na dom twojego ojca Bóg sprowadzi takie dni, jakie się nie zdarzały od czasu, kiedy Efraim odłączył się od Judy”. A BW podaje tak, że nie wiadomo czy chodzi i Izrael czy o Judę:] 

17.Pan sprowadzi na ciebie i na twój lud,i na dom twojego ojca czasy, jakich nie było od dnia, gdy Efraim odpadł od Judy – przez króla Asyrii. 18. I stanie się w owym dniu, że Pan gwizdnie na muchę, która jest na krańcach strumieni egipskich, i na pszczołę, która jest w ziemi asyryjskiej, 19. i przybędą, i usiądą wszystkie w jarach rzecznych i w rozpadlinach skalnych, i na wszystkich krzakach ciernistych, i na wszystkich wygonach. 20. W owym dniu ogoli Pan brzytwą wynajętą za Rzeką, ręką króla asyryjskiego, głowę i włosy na nogach, a także zarost na brodzie usunie. 21. I stanie się w owym dniu, że każdy będzie hodował jałówkę i dwie owce, 22. A z powodu obfitego udoju mleka żywić się będzie śmietaną; zaiste, śmietaną i miodem żywić się będzie każdy, kto pozostanie w kraju.

A teraz zwróć uwagę na te fragmenty o na czerwono – widać, że 15 i 22 werset opisuje tę samą sytuację: i tu i tu mamy zsiadłe mleko/śmietanę i miód – to jest ten sam czas – ale z przekładu BW widać to niezbyt wyraźnie, bo raz jest zsiadłe mleko, a raz śmietana. Zobaczmy co mamy w Septuagincie:

14. Dlatego sam Pan da wam znak: oto panna [w oryginale PARTHENOS – czyli także młoda mężatka] pocznie w swym łonie i urodzi syna, a ty masz go nazwać imieniem Emmanuel. 15. Będzie jadał masło i miód, dopóki nie nauczy się rozpoznawać dobro i zło, aby nie ulegać złu, a wybierać dobro.

22. Z racji wielkiej obfitości mleka wszyscy pozostawieni w tym kraju spożywać będą masło i miód.

W Septuagincie nie ma wątpliwości, że chodzi o to samo: 2 razy masło i miód – czyli mamy potwierdzenie mojej tezy. CZYLI TO PROROCTWO NIE MOŻE SIĘ ODNOSIĆ DO CZASÓW MESJASZA.

Mało tego!!!

Jest ogromna różnica między BW, a Septuagintą:

BW:Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel

Septuaginta: oto panna pocznie w swym łonie i urodzi syna, a ty [czyli Achaz – król Judei!] masz go nazwać imieniem Emmanuel 

Dowód? Do kogo Izajasz miał skierować te słowa według Septuaginty?

Sept 7:10 I jeszcze takie słowa nakazał Pan przekazać Achazowi: 11 “Poproś o jakiś znak dla siebie od Pana, twojego Boga: czy to gdzieś w głębokich odmętach, czy u góry”. 12 Achaz odpowiedział: “Nie śmiem prosić, ani wystawiać Pana na próbę”. Na to rzekł: “Słuchajcie zatem, domu Dawida: Czy to mała dla was rzecz iść z wojną przeciw ludziom, a jakże ośmielacie się toczyć wojnę z Panem? 14 Dlatego sam Pan da wam znak: oto panna [w oryginale PARTHENOS – czyli także młoda mężatka] pocznie w swym łonie i urodzi syna, a ty masz go nazwać imieniem Emmanuel.

A więc mamy POZAMIATANE! Masakra!

Więcej argumentów jest w podanym artykule Jozuego, ale akurat tego autor nie zauważył, bo nie posługuje się Septuagintą! Wracamy do przekładu BW]

23. I stanie się w owym dniu, że każde miejsce, gdzie jest tysiąc krzewów winnych wartości tysiąca srebrników, porośnie cierniem i ostem. 24. Będzie się tam chodzić tylko uzbrojonym w strzały i łuk, bo cały kraj porośnie cierniem i ostem. 25. I z obawy przed cierniem i ostem nie będzie się wchodzić na żadną górę, którą niegdyś okopywało się motyką; i staną się one wygonem dla wołów i będą deptane przez owce.

Widać wyraźnie, że Bóg zwrócił się do Achaza, aby ten czekał na znak: urodzi się w jego kraju chłopiec, który będzie się żywić masłem i miodem, a Achaz ma mu nadać imię Emmanuel tzn. Bóg z nami. Nie można interpretować tego proroctwa tak jak chrześcijanie. To się po prostu nie trzyma kupy i jest nielogiczne, niedorzeczne, absurdalne i całkowicie niemożliwe. To proroctwo nie jest o Mesjaszu i mamy rozwiązany problem imienia Emmanuel… Jest to manipulacja chrześcijan. Słyszałem kiedyś taką opinię, że tam nie mogło być prawdziwego imienia Mesjasza, żeby Herod nie wiedział jak On będzie mieć na imię, żeby nie mógł Go zabić… Dziś już wiem, że to bajka…

Ale żeby nie było tak pięknie, to pokażę wam jeszcze dowód na to, że ta Septuaginta, którą dysponujemy nie jest wolna od machinacji. Jeśli przeczytacie sobie jeszcze raz powyższe wersety BW od 18 do 25, to zauważycie, że jest tam opis kary, która miała spotkać Judeę, a więc spustoszenia kraju z Bożej woli. Miał panować nieurodzaj. Niestety ostatni werset w Septuagincie brzmi jakby został nie wiadomo z jakiego powodu sfałszowany.

BW 25. I z obawy przed cierniem i ostem nie będzie się wchodzić na żadną górę, którą niegdyś okopywało się motyką; i staną się one wygonem dla wołów i będą deptane przez owce.

Septuaginta 25. Każda góra nadająca się do uprawy będzie oborywana i nie wtargnie tam żaden strach. Wolna od nieużytków i kolczastych krzewów będzie pastwiskiem owiec i wybiegiem dla królów.

Albo, albo…

A więc trzeba zawsze uważać, bo nie można ufać we wszystko co jest napisane w Septuagincie tylko dlatego, że to Septuaginta. Nie dysponujemy greckim oryginałem Septuaginty, a najwcześniejszy manuskrypt jaki mamy przepisywał satanista Orygenes… Nie podważa to jednak mojego toku myślenia, który przedstawiłem do tej pory, choć jest to niepokojące.

---

---

Teraz wypadałoby zajrzeć do ewangelii Mateusza i zobaczyć skąd to w ogóle się tam wzięło.

Mat 1:18-25 18. A z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Gdy matka jego, Maria, została poślubiona Józefowi, okazało się, że, zanim się zeszli, była brzemienna z Ducha Świętego. 19. A Józef, mąż jej, będąc prawym i nie chcąc jej zniesławić, miał zamiar potajemnie ja opuścić. 20. I gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. 21. A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od  grzechów jego. 22. A to wszystko się stało, aby się spełniło słowo Pańskie, wypowiedziane przez proroka: 23. Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami. 24. A gdy Józef obudził się ze snu, uczynił tak, jak mu rozkazał anioł Pański i przyjął żonę swoją. 25. Ale nie obcował z nią, dopóki nie powiła syna, i nadał mu imię Jezus.

Teraz tak. Na wstępie weźmy pod uwagę, że sam początek ewangelii Mateusza, a więc rodowód Mesjasza, to bajka. Dlaczego? Jak można w to wierzyć, skoro w ewangelii Łukasza ten rodowód wygląda zupełnie inaczej? Nie zgadza się nawet liczba pokoleń nie mówiąc o kolejnych potomkach. (podaję link, bo Jozue już to opisał (ale też wiele innych osób to zauważyło, akurat on ma to przejżyście rozpisane), więc po co mam tracić czas, żeby to powielać…) Który rodowód jest prawdziwy? Ten z Łukasza odpada, bo jak wiemy ten gość był jawnym satanistą, a więc zostaje nam ten z Mateusza… Ale czy on jest wiarygodny? Zaraz po tym rodowodzie mamy to, co przytoczyłem powyżej, czyli wersety 18-25, które jak się okazuje zawierają straszną manipulację ubliżająca inteligencji dziecka… Pytanie jest takie: jeśli w 22 i 23 wersecie znajduje się to żenujące kłamstwo, to co mamy sądzić o wersetach, które znajdują się dookoła? No cóż, dla mnie wniosek jest oczywisty. Myślę, że coraz mniej wiem o prawdziwym Mesjaszu, bo nie wierzę w tę bajkę. Aż wierzyć się nie chce, że może to być plagiatem egipskiego kultu Ozyrysa… Nie można tego wykluczyć w obliczu tak ciężkich dowodów. Wygląda mi to na ewidentną wymyśloną historyjkę, a sposób jej legalizacji ubliża mojej inteligencji.

Istnieje jeszcze inne rozwiązanie tego problemu: namieszano w Izajaszu, a nie w tym fragmencie ew. Mateusza. Jednak w obliczu dowodów, które do tej pory zgromadziłem, uważam, że o wiele bardziej prawdopodobne jest fałszerstwo ewangelii. Bardzo pomocna w tym okazuje się Septuaginta – jak zwykle – nawet w takiej wersji, w jakiej ją mamy, ale najwięcej rozumiem dzięki prawidłowym interpretowaniu listów satanisty Pawła – bardzo mi to pomaga w poznaniu.

Myślę, że jest to bardzo mocny dowód na to, że ewangelii Mateusza nie pisał apostoł Mateusz – opisałem już wiele absurdów np. kazania na górze. Nie oznacza to jednak, że nie zawiera ona prawdziwych wypowiedzi Mesjasza. Redaktor tej ewangelii mógł mieć dostęp do prawdziwych wypowiedzi Mesjasza i wszystko ładnie zmieszał. Np. spodziewam się, że proroctwo o wielkim ucisku i znakach końca świata jest prawdziwe. Jeśli ono się sprawdzi, to znaczy, że mam w całości kupić ew. Mateusza (o ile tego dożyję)? Jeśli Mesjasz ujawnia nam diabelskie geny faryzeuszy i potwierdza w ten sposób księgę Henocha, to także oznacza, że mam w całości kupić tę ewangelię? Bardzo mądrze zastawiona pułapka… Ale ja się już złapać nie dam.

Jest to kolejny cios w chrześcijaństwo. Widzę, że trzeba będzie przeanalizować wszystkie te miejsca w ewangeliach, w których mamy odnośniki do proroków, bo w obliczu tego co tu wyszło widać, że nie można bezmyślnie wierzyć w to, że wszystko się zgadza. Ostateczni redaktorzy tzw. NT albo byli pijani jak pisali swoje teksty, albo byli satanistami, albo jedno i drugie. Jak można wierzyć, że to w 100% natchnione Słowo Boże? Jak daleko sięga matrix…? Nie dysponujemy oryginałami tych tekstów, a wszystko przeszło przez macki pawłowego Babilonu Wielkiego. Nawet ewangelia Jana, co pokazałem w przykładowo w tym arcie, a także w tym.

Wracając do omawianego przeze mnie fragmentu ew. Mateusza… Zawiera on istotę wierzeń chrześcijan. Jeśli nagle okazuje się, że jest niewiarygodny, to jakim cudem możemy dalej wierzyć w chrześcijańskiego (pawłowego) Jezusa? Poczęcie z ducha świętego (który jest wymysłem Łukasza i Pawła stworzonym na potrzeby legalizacji chrześcijaństwa) nagle zaczyna pasować do fikcyjnych teorii tych dwóch panów. Czy nie jest tak, że Mesjasz miał pochodzić z rodu Dawida? To są bardzo ciekawe zagadnienia, a ich konsekwencje są bardzo daleko idące.

Piszę o tym z taką łatwością, bo WIERZĘ w to, że Mesjasz był, a Jego nauki częściowo sfałszowano, na co znalazłem dowody (głównie dzięki pawełkowi – i to jest IRONIA LOSU tego pana, a zwycięstwo Boga). Gdybym ich nie posiadał, to na samą myśl, żeby zastanowić się nad tymi zagadnieniami miałbym mokre spodnie ze strachu… I w takim strachu żyją pawłowi chrześcijanie, dlatego mało kto jest w stanie na spokojnie to przeanalizować.

Nie wiem dokąd zaprowadzi mnie to wszystko, ale nie dam z siebie robić idioty, gdy widzę tak oczywistą manipulację sensem proroctwa! A dowody przemawiają za tym, że zmanipulowano ewangelię, a nie księgę Izajasza. Widać, że manipulacja tekstami proroków, to było ulubione zajęcie redaktorów naczelnych tzw. NT, co pokazałem już wcześniej choćby w poprzedniej, 15 części serii.

Brain Breaker