Kilka słów na temat biblijnego kaledarza

No dobrze,  dziś zachowuję Święto Szałasów – pierwszy raz w życiu. Udało mi się to po długim czasie. Przy okazji napiszę coś o kalendarzu biblijnym.

Jak wiecie są 2 sposoby liczenia czasu biblijnego – jeden rabiniczny – w oparciu o wyliczenia matematyczne, a drugi karaimski – w oparciu o obserwację księżyca.

Osobiście uważam, że należy obserwować księżyc, a oficjalny kalendarz żydowski (rabiniczny) to kolejne jaja z Tory, jakie nam fundują przywódcy duchowi judaizmu. Niby zostali zmuszeni przez cesarza Konstantyna do wykonania tego kalendarza, bo ponoć zabronił im rozsyłać sygnał z Izraela który nadawano po zaobserwowaniu księżyca.

Tak czy siak, na pierwszej stronie Biblii jest napisane, że do wyznaczania czasu służy księżyc i słońce, a nie wyliczenia matematyczne.

Dziś w temacie kalendarza mamy spore zamieszania i obie strony mają argumenty na poparcie swoich tez. Gdyby ktoś chciał to może powiedzieć, że właściwie to nie ma 100% pewności kiedy przypadają święta biblijne i wobec tego nie będzie ich zachowywał. To rozumowanie jest mi znane, bo wielu w ten sposób unika obchodzenia Szabatu – twierdzą, że nie wiedzą kiedy on wypada.

Co do świąt, to nie mam 100% pewności kiedy należy je zachowywać i mogą się zdarzyć przesunięcia jedno dniowe – zależy którą metodę liczenia czasu uznać jako prawidłową judaistyczną czy karaimską. To jest problem który każdy musi rozwiązać sobie sam.

W zasadzie to realnie nigdy nie brałem pod uwagę, żeby z tego powodu nie obchodzić świąt.

Doszedłem do pewnego kompromisu miedzy jednym a drugim kalendarzem.
Kalendarz karaimski opiera się na obserwacji księżyca i możliwa jest taka sytuacja, że księżyc nie jest widoczny pierwszego dnia obserwacji, ani drugiego. W tej sytuacji uznają, że święto jest kolejnego – trzeciego dnia. Może się tak zdarzyć bardzo rzadko, kiedy chmury uniemożliwiają obserwację.
Kiedyś miała miejsce taka sytuacja ( a było to na wiosnę – przed Paschą) i zorientowałem się, że przez to przesunięcie Pascha nie wypada w pełnię księżyca, a to jest niedopuszczalne.

W związku z tym uznałem, że mój sposób liczenia czasu będzie polegał na tym, że będę korzystał z kalendarza karaimskiego ale tylko do pewnego stopnia. Mianowicie jeśli księżyc nie będzie widoczny pierwszego dnia obserwacji, to z automatu uznam, że pierwszy dzień miesiąca zaczyna się kolejnego dnia. W ten sposób uda mi się uniknąć przesunięcia i Pascha powinna wypaść zawsze w pełnię.

Kalendarz judaizmu również na niektóre jednodniowe święta ma przeznaczone 2 dni – domyślam się, że to właśnie z tego powodu, że zdają sobie sprawę, że może to być jeden z nich, ale nie wiedzą dokładnie który. Ale są to 2 dni, a nie 3 tak jak w kalendarzu karaimskim.

Opisałem swoje podejście, nie wiem czy jest ono do końca słuszne, ale jest ono oparte na moim własnym doświadczeniu. W polskim necie niewiele jest informacji na ten temat, bo Polacy Tory jak wiadomo nie przestrzegają 🙂 Może te informacje będą komuś pomocne i posłużą do własnych przemyśleń.

Jakoś trzeba sobie wyznaczyć daty świąt mimo że nie mamy 100% pewności co do tego kiedy one faktycznie wypadają. Takie jest moje zdanie.

Przy okazji…

Sam fakt, że udało mi się zmienić swoje życie w taki sposób, aby móc zachowywać święta biblijne jest dla mnie bardzo budujący. Kiedy przypomnę sobie swój stan umysłu kiedy zacząłem sobie uświadamiać, że Tora raczej obowiązuje to wtedy wydawało mi się to nieosiągalne. A jednak Bóg pomógł mi, bo widział moją determinację. Dlatego kiedy czytam nauki wielkich nauczycieli takich jak choćby ojciec Henryk z Australii, którzy twierdzą, że nie da się nawet wypełniać Szabatu to… (sami sobie dopowiedzcie).

Mamy dziś święto Szałasów – 15 dzień 7 miesiąca. Święto radości. Kilka dni temu był dzień pojednania.

Ciężko się radować, kiedy nie ma Boga z nami. Nie ma po co pielgrzymować do Jerozolimy. Nie byłem nawet zerwać wierzbowych gałązek nad strumieniem. Muszę to jeszcze przemyśleć, bo być może należałoby nawet radować się połowicznie – ale jednak.

Być może za tydzień (22 dnia) zorganizuję sobie ten dzień trochę inaczej – zrobię pyszne  jedzenie, a mieszkanie udekoruję wierzbowymi gałązkami.

Wszystkiego muszę się nauczyć sam, moi rodzice woleli stawiać kapliczki i modlić się do katolickich demonów.

Kiedy pomyślę sobie jak bardzo udało mi się zmienić swoje życie z Bożą pomocą, to dodaje mi to otuchy i to dopiero jest powód do radości.
Wspaniale jest czuć, że ma się Boga po swojej stronie.

Pozdrawiam was, niech Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba błogosławi i wam.

Brain Breaker