Co Szatan zrobił z Biblią cz. 29: Jezus to Baal – słońce. Kult Jezusa to kult płodności. Jest to bałwochwalstwo.

Jedna z czytelniczek podesłała mi taki film: https://www.youtube.com/watch?v=808E5pUm0i4. Gdyby kiedyś link nie działał, to podaję tytuł:

Zarys astroteologii – część 2 – Alex Berdowicz

Ten film jedynie zainspirował mnie, żeby pomyśleć o pewnych rzeczach. Jest w nim wiele rzeczy ciekawych, ale tyle samo rzeczy niedopuszczalnie idiotycznych. Nie żałuję, że poświęciłem półtorej godziny na jego obejrzenie. Pan Alex jest znanym okultystą, choć jak sam twierdzi, okultyzm to samo w sobie nie jest nic złego, oznacza jedynie wtajemniczenie w rodzaj tajemnej wiedzy. Pan Alex propaguje satanizm, tylko ubiera go w ładne słowa i przedstawia go jako coś dobrego. A najbardziej śmieszy mnie jak wypowiada się o “układzie słonecznym i wielkim wszechświecie”. Wspólnie z panem od NTV propagują coś w rodzaju New Age.

Jednak nie oznacza to, że facet myli się we wszystkim co mówi. Neguje on Biblię, a hołduje pogaństwu, ale wyłowiłem z tego wykładu to, co wydało mi się wartościowe patrząc z punktu widzenia wiedzy, którą obecnie dysponuję. Wiele ludzi po obaleniu “NT” przestaje całkowicie wierzyć w Boga, co z mojego punktu widzenia jest wielką głupotą. Ale zostawiam pana Alexa, niech sobie propaguje swój satanizm dla grona swoich wyznawców. Tymbardziej, że nie wiem jaka była jego droga rozumowania. Mogę jedynie przekazać pozdrowienia od masona Kopernika. Gdyby Kopernik żył, pan Alex z pewnością dostał by od niego autograf jako jeden z pierwszych.

To co w tym filmie najbardziej mnie uderzyło, zaczyna się od 10:43. (Choć warto także zwrócić uwagę jak pan Aleks opowiada o rocznym cyklu i wędrówką słońca przez znaki zodiaku.) Przepisałem to, co pan Alex mówi:

Jezus czyli Horus sobie krążył po niebie. Tworzył cykle roczne. Gdy te 4 pory roku rozrysujemy na łuku, to mamy krzyż. A więc Jezus na wiosnę (błąd – w zimę) się rodzi i umiera. W Kanaanie, było coś takiego (współcześnie mamy to jako wielkanoc, czy zmartwychwstanie) co nazywano weselem. Dlaczego weselem? Dlatego, że była to wiosna, 21 marca i wkrótce spadną deszcze, które spowodują, że roślinność zacznie rosnąć. Ale teraz tak: ojciec czyli bóg, mieszkał w niebie, matka to była ziemia. Żeby roślinność urosła, ojciec musiał zapłodnić matkę. Ale nie mógł tak sobie jej zapłodnić, tylko musiało być wesele – trwało 7 dni. Żeby ten ojciec mógł tym boskim płynem ,czyli deszczem, zapłodnić matkę, matka poprosiła syna (czyli słońce) “weź wody!”. Więc słońce przyświeciło, woda zaczęła parować z ziemi, chmury się zebrały, spadł deszcz, roślinność urosła, winogrona dojrzały, z winogron zrobiło się wino i w ten sposób syn zamienił wodę w wino.

Jak wysłuchałem tego, to oniemiałem. Pan Alex uważa, że to łączy się z cudem zmiany wody w wino w “Kanie galilejskiej”. Nie wiem czy to poprawne skojarzenie czy nie. Być może tak. Ale nie to tutaj mnie zainteresowało. Zwróciłem uwagę na to, że powyższa historyjka to egipski kult płodności, ale dostosowany do regionu Kanaanu. Pisałem już, że w Egipcie działało to tak samo, z tym, że to wody Nilu zapładniały ziemię – matkę. W Kaananie nie było Nilu, który by wylewał, ale woda oznaczała dokładnie to samo. Woda oznaczała spermę boga, który zapładniał ziemię. Skoro tak, to mamy tutaj ten sam kult płodności. Wygląda na to, że Kananejczycy wyznawali tę samą religię co Egipcjanie.

To wszystko sprawiło, że poszukałem sobie informacji na temat bogów Kananejczyków.

Biblia wiele razy wspomina boga kananejczyków – Baala.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Baal

Dla osób, które znają Biblię, sprawa jest jasna…

W necie znalazłem o Baalu taki tekst:

Inny zachowany fragment tekstu dotyczy walki Baala z Motem. Jak w wielu bliskowschodnich kulturach agrarnych także w Kanaanie stworzono mit, przejęty później przez Fenicjan, tłumaczący coroczny rytm odradzania się przyrody po długiej suszy. [to samo mamy w Egipcie – kult Ozyrysa to dokładnie to samo, a skoro Ozyrysa, to i Tamuza] Według tej opowieści Baal podstępem został zwabiony do Mota, siedzącego w podziemnym pałacu na tronie “wśród wszelkiego plugastwa”. Kiedy zbliżył się do niego, padł bez życia na ziemię. Na wieść o tym bogowie przywdziali żałobę, rozpaczając nie tylko nad Baalem, lecz także nad ludźmi, którym zwycięstwo Mota groziło zagładą. Anat wyruszyła do siedziby boga śmierci. Po długiej wędrówce dotarła do Mota i zażądała od niego zwrotu ciała brata. A gdy zaczął z niej szydzić, mówiąc, że połknął Baala jak jagniątko, rozwścieczona bogini rzuciła się na prześladowcę, rozplatała go mieczem, przypiekła nad ogniem, roztarła w żarnach i rozsiała po polu. W tym momencie rozpętała się burza, spadł rzęsisty deszcz symbolizujący zmartwychwstanie Baala, a zarazem powrót obfitości przyrody po śmiertelnej suszy. Warto zauważyć, że Anat jako bogini płodności nie tylko stoczyła zwycięską walkę ze śmiercią, ale z pokonanym wrogiem postąpiła tak jak ze zbiorami: ścięła, zmłóciła, zmełła w żarnach i wysiała.
Mit ten odcisnął silne piętno na obrzędowości kananejskiej, w której najważniejszym świętem, trwającym przez kilka dni, było jesienne zrównanie dnia z nocą w okresie pierwszych deszczy. Uroczyście obchodzono wtedy symboliczny początek roku. Przedstawiano walkę obu bogów, opłakiwano martwego Baala i czczono jego radosny powrót do życia. Obrzędy te miały charakter magiczny, wierzono bowiem, że odtworzenie losów boga warunkuje jego zmartwychwstanie, a co za tym idzie, powrót urodzaju. 

źródło: http://www.tajemnicebogow.cba.pl/fenicja4.html

Osoby, które czytały poprzednie moje artykuły z pewnością zauważą, ile w tym podobieństw do mitu o egipskiej Izydzie i Ozyrysie… Niby różnice są, ale motywy bardzo podobne… Skoro Ozyrys, to zaraz mi się nasuwa i Tammuz…Pod tym linkiem
https://pl.wikipedia.org/wiki/Religia_babilo%C5%84ska
znalazłem bardzo ciekawą informację:

Tamuz – bóg słońca wiosennego, umierający na skutek letnich upałów, jednak potęga królestwa zmarłych nie była w stanie go zatrzymać, gdyż był jego władcą, więc na wiosnę powracał do życia. Był małżonkiem Isztar w okresie jej młodości i niewinności.

Ile wspólnego ma Tammuz z Baalem? Wychodzi na to, że dużo wspólnego. Jeden i drugi umarł i odrodził się jako wiosenna roślinność, inaczej zmartwychwstał.  

Na przestrzeni wieków ów kult mógł się nieznacznie zmieniać pod wpływem synkretyzmu religii i ich ewolucji itd.

Z kolei pod innym linkiem znalazłem takie informacje o Baalu:

Gdy Baal panował, tzn. w okresie deszczu, kiedy w przyrodzie wszystko stało się zielone, kwitło i dojrzewało, Mot czyhał już na jego upadek. Mot jest przeciw­nym biegunem Baala. [tutaj od razu widać, że Mot to egipski Set] Jest on bogiem obumierania i śmierci. Baal zstępuje do podziemia. Źródła wysychają, pola pustoszeją, wegetacja zanika i życie ustaje.

Osierocony tron Baala ofiarowali bogowie najpierw jednemu z sy­nów Aszery, Asztarowi. Lecz tron Baala jest dla niego zbyt wielki. Jego głowa nie wystawała poza oparcie, a jego nogi bujały w powie­trzu, nie sięgając podnóżka. Asztar sam czuje, że tron Baala jest nie dla niego i zrzeka się regencji. Tak więc Mot przez resztę roku, tzn. przez okres pory suchej, zajmuje tron Baala. Tymczasem Anata wyruszyła na poszukiwanie zabójcy swego brata[5]. Po wielu dniach spotkała Mota i chwytając go za kraj szaty zawołała: „O, Śmierci, oddaj mi mego brata!” Zdziwiony tym żądaniem Mot opowiada jej o spotka­niu z Baalem i o pożarciu go. A wtedy Słońce zapłonęło żarem i niebiosa osłabły z powodu Mota. Wiele miesięcy szukała go znowu, a gdy go wreszcie znalazła: „chwyciła boskiego Mota, mieczem go posiekała, wialnią go przewiała, w ogniu go upiekła, w żarnach go roztarta, po polach go rozwiała, aby ptaki rozdziobały jego ciało, aby wróble nasyciły się jego członkami”[6]. Wtedy moc Mota na bieżący rok załamała się całkowicie. Baal znów objął władzę. Uczynił to przez uroczyste wstąpienie na tron pośród radości bogów oddających mu pokłon. Bogowie ci ponadto wznieśli okrzyk: „Naszym królem jest Alijan Baal, on jest naszym sędzią, i ponad nim nie ma niko­go!” I w ten sposób rozpoczął się nowy cykl życia i wegetacji.

Po siedmiu latach jednak Mot ponownie podnosi bunt przeciwko „Panu życia”, [PAN ŻYCIA? Moje skojarzenie: Tammuz, Ozyrys…] wyrzucając mu, że z jego powodu doznał tylu upokorzeń, a wreszcie śmierci z ręki Anaty. Żąda więc satysfakcji: „daj mi jednego z twych braci, bym się nim pożywił!” Dalej zdaje się Mot grozić, że jeśli jego żądanie nie zostanie spełnione, spowoduje wyniszczenie wszystkich ludzi. Odtąd tekst staje się jaśniejszy. Znajdujemy w nim opis morderczego pojedynku, jaki stoczyli Baal i Mot: „Zwarli się jak zapaśnicy. Mot jest mocny i Baal jest mocny. Kąsają się jak węże. Mot jest mocny i Baal jest mocny; skaczą ku sobie jak biegacze (?). Mot upadł i Baal upadł”[7].

Walka jest nierozstrzygnięta. Dopiero Szapasz, przypuszczalnie z rozkazu Ela, nakazuje Motowi zaprzestać dalszego oporu i uznać władzę Baala nad ziemią. Zwycięzcą został więc ogłoszony Baal, ale nie oznacza to bynajmniej ostatecznej klęski Mota. Ostatnia tabliczka cyklu kończy się hymnem ku czci Szapasz, która schodzi do królestwa Śmierci w otoczeniu bogów i duchów zmar­łych, a Koszar ma ją chronić przed morskimi potworami.

Poemat o walce Baala z Motem zdaje się najwyraźniej podkreślać agrarny charakter mitu o Baalu. Dziwne dla naszej mentalności epizody stają się bar­dziej zrozumiałe, jeśli przyjąć, że Baal jest tu uosobieniem ożywczej wody, która opuszcza niebo w postaci deszczu, by zostać wchłoniętą przez spragnio­ną ziemię. Nieoczekiwane poddanie się Baala roszczeniom śmierci, a następ­nie jego zabranie na górę Sapan przez Anatę i Szapasz, tłumaczą roczny cykl opadów i odzyskania wody przez źródła (anat) i słońce (szapasz), które w procesie parowania zwraca wodę deszczowym chmurom (sapanu)[8]. [o tutaj mamy potwierdzenie tego, o czym opowiadał pan Aleks]

źródło:http://www.religie.424.pl/bogowie-kanaanu,2267,article.html

Bardzo pięknie to wszystko pasuje do tego co już pisałem. Kult Jezusa to kult diabła.

Teraz spójrzmy na to co powiedział Bóg, bo jest takie proroctwo, które wypełnia się naszych oczach:

Pwt Prawa 11: (22) Jeśli bowiem będziecie przestrzegać wszystkich tych przykazań, które Ja wam nadaję, abyście je pełnili, miłując Pana, Boga swego, chodząc jego drogami i jego się trzymając, (23) to Pan wypędzi przed wami wszystkie te narody, a wy zawładniecie narodami większymi i silniejszymi od was. (24) Każde miejsce, po którym stąpać będzie twoja stopa, będzie wasze. Granica wasza sięgać będzie od pustyni do Libanu i od rzeki Eufrat do Morza Zachodniego. (25) Nikt się przed wami nie ostoi. Pan, wasz Bóg, będzie szerzył lęk i trwogę przed wami w każdej ziemi, po której będziecie kroczyć, jak wam przyrzekł. (26) Oto ja kładę dziś przed wami błogosławieństwo i przekleństwo. (27) Błogosławieństwo, jeżeli będziecie słuchać przykazań Pana, Boga waszego, które ja wam dziś daję; (28) a przekleństwo, jeżeli nie będziecie słuchać przykazań Pana, Boga waszego, i zejdziecie z drogi, którą wam dziś wskazuję, i pójdziecie za innymi bogami, których nie znacie. [czyżby mowa o kulcie Jezusa – Baala – Tammuza itd.?](29) Gdy więc Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi, do której wchodzisz, aby ją wziąć w posiadanie, udzielisz błogosławieństwa na górze Garizim, a przekleństwo wypowiesz na górze Ebal.

Jak wiadomo, Izraelici odstąpili od kultu Boga Izraela, spotyka ich za to przekleństwo, które w dzisiejszych czasach przybiera bardzo na sile: mamy program depopulacji ludzkości realizowany przez Watykan i illuminatów. Szczepienia, chemtrails, żywność gmo itd. Przed nami 3 wojna światowa jako finalny element tego planu.

Jednak gdy popatrzymy w Torę, to widać, że owe przekleństwo spływa na ludzi z woli samego Boga. To Bóg zesłał na nas to przekleństwo. I teraz:
U Ezechiela mamy arcyciekawy przykład bałwochwalstwa:

Ez 8:13. I rzekł do mnie: Zobaczysz jeszcze większe obrzydliwości, które oni popełniają.
14. I zaprowadził mnie do wejścia północnej bramy świątyni Pana; a oto siedziały tam kobiety, które opłakiwały Tammuza.

W poprzednich artykułach wyjaśniałem, że Tammuz jest tożsamy z Ozyrysem i pawłowym Jezusem.

Jeśli się połączy te wszystkie fakty razem, to widać, że kult pawłowego Jezusa jest bałwochwalstwem. Czyżby już w czasach Ezechiela Izraelici czcili kogoś podobnego do pawłowego Jezusa? Na to wychodzi.

Jeśli wszystko to co tutaj napisałem jest prawdą, to płynie z tego taki wniosek:

Bóg dopuszcza do tego, aby iluminaci realizowali swoje plany i mordowali ludzi z tej przyczyny, że cały świat idzie za pawłowym Jezusem – słoneczkiem. I wychodzi na to, że ten odstępczy kult istniał już za czasów Ezechiela i długo, długo wcześniej, a jego początki sięgają starożytnego Babilonu – Nimroda i Semiramidy, potem przez Egipt i Kanaan, Persję, imperium greckie, a dziś w czasach końca imperium rzymskiego mamy ten kult podany na talerzu jako kult Jezusa.

Ostatnio robiąc porządki w domu natrafiłem na podręcznik do nauki religii rzymskokatolickiej. W oczy mi się rzuciło, że w zasadzie krk zrobiło z Jezusa Boga. Bogiem katolików jest Chrystus. Ci, którzy byli katolikami, przyznają mi rację. Tak więc człowiek się rodzi na tym diabelskim świecie i już jako małe dziecko dowiaduje się od krk o tym, że był ktoś taki jak Chrystus.
Czy panowie z krk podaliby ludziom taką informację, gdyby ona była rzeczywiście prawdziwa? Może tak, może nie, ale wiem jedno. Zacząłem się nad tym wszystkim zastanawiać, bo uświadomiłem sobie, że ludzie czczą Jezusa w różnych religiach i nie przeszkadza im to, że tego samego Jezusa czci Watykan. (Momentem przełomowym było dla mnie uświadomienie sobie, że Jezus nie a umocowania w proroctwach.) TO CO WIEM, BRZMI DOŚĆ BRUTALNIE:

To Watykan mnie nauczył kultu Jezusa!

Ten sam Watykan, który mnie potajemnie morduje nauczył mnie kultu Jezusa, nie wspominając o kulcie Astarte, ale to jakby już pomijam. Jezus ma swoje święta w babilońskim kalendarzu, maryjka w dupę kopana też ma. Kto nie ma? Bóg Izraela nie ma żadnego swojego święta u tych panów. O Bogu Izraela się mówi najmniej. Podczas mszy czyta się proroków, ale w taki sposób, że nikt z tego nic nie kuma. Ma to służyć temu, aby ludzie myśleli, że kościół naucza zgodnie z prorokami. To jest jedno wielkie pranie mózgu.

Dlaczego te fakty nie dają ludziom do myślenia? Ludziom, którzy opuścili krk…

---

Teraz wróćmy jeszcze do naszego Baala. Oto prastary symbol Baala:

 

Półksiężyc symbolizuje łono kobiece, z którego rodzi się słoneczko.

Walter Veight dobrze to tłumaczy w filmie pt. “Wino Babilonu (totalny atak cz. 19)”:

Od 1:03 do 1:09. Tragizm tego pana polega na tym, że on nie wie, że Chrystus to owe słoneczko…

Tutaj natomiast mamy plac św. Piotra w Watykanie i ten sam symbol:

Krzyż wpisany w okrąg. W centrum obelisk przywieziony z Egiptu będący symbolem penisa. To jest wszystko kult płodności. Płodności… A więc woda jako sperma boga, zapładniająca ziemię matkę… Ludzie spożywający ciało boga, w postaci chlebka w kształcie okręgu (symbol słońca)… To ma im gwarantować życie wieczne, a tym, kto im to umożliwił swoją śmiercią i zmartwychwstaniem jest Jezus tożsamy z Tammuzem, Ozyrysem, Dionizosem, Bachusem, a teraz okazuje się, że także i biblijnym… Baalem?

Zobaczmy zatem jak krk często przedstawia Jezusa na swoich świętych obrazach:

 

Przecież oni jawnie to przyznają. Krzyż wpisany w okrąg – symbol Baala. Kult Jezusa to kult Baala.

Spójrzmy jeszcze na babilońską mszę świętą. Podczas czytania ewangelii należy wstać i jest to bardzo podniosły moment. Ewangelie są zlepkiem pogańskich mitów, co częściowo omówiłem w poprzednich częściach. To wszystko razem układa się w jedną całość. Bo to krk dał nam ewangelie.

Dlaczego krk czci Jezusa i uczy tego ludzi już od maleńkości? Przeglądając podręcznik do religii katolickiej po długim czasie odcinania się do tych treści, na które patrzę z obrzydzeniem odkąd opuściłem krk, zauważyłem, że oni Boga Izraela zastąpili Jezusem. Jezus jest ich Bogiem.

Co za masakra. Przebyłem bardzo długą drogę od momentu mojego wyjścia z krk. Jeszcze dużo pracy przede mną, ale już widzę jak tragicznie zostałem przez nich oszukany. Jezus to Baal. Kult Jezusa to kult płodności.

Coraz bardziej zaczyna mi się zacierać granica między Jezusem, a pawłowym Jezusem. Czy był jakikolwiek Jezus? Co się stało w czasach “Jezusa”. Coś się musiało stać, skoro istniała konieczność sfałszowania czegoś, co było bardzo niebezpieczne dla diabła. Tutaj Paweł odegrał swoją rolę. Jeśli w czasach Jezusa był jakikolwiek prorok lub nauczyciel, to raczej nie powinienem o nim pisać “Jezus”. Jezus, to Baal. Krk zrobił z nas czcicieli diabła z przyzwoleniem naszych wspaniałych rodziców, którzy zanieśli nas do chrztu.

Temat jeszcze wymaga uzupełnienia, bo w polskim necie jest niewiele o kananejskich bogach. Może uda się to jeszcze odnaleźć i opisać dokładniej.

Brain Breaker